Ανεξαρτησία και κρατική τρομοκρατία

Στις 16 Αυγούστου 1960, τίθενται σε ισχύ οι συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου. Η Κύπρος γίνεται και επίσημα ανεξάρτητο κράτος.

Ακριβώς έναν χρόνο μετά, στις 16 Αυγούστου 1961, δολοφονούνται από το γιωρκατζικό παρακράτος της κυβέρνησης Μακαρίου οι Αγωνιστές της ΕΟΚΑ, Νεοκλής Παναγιώτου και Ευριπίδης Νούρος. Θα ακολουθούσε, τον Σεπτέμβριο του 1962, η δολοφονία του Αγωνιστή της ΕΟΚΑ, Ανδρέα Παντελίδη. Δολοφονήθηκαν, γιατί έμειναν πιστοί στον Αγώνα για Αυτοδιάθεση - Ένωση, αρνούμενοι να συμβιβαστούν με τη δοτή ανεξαρτησία.

Οι υποθέσεις των πολιτικών αυτών δολοφονιών ουδέποτε εξιχνιάστηκαν και οι ηθικοί αυτουργοί ουδέποτε ήχθησαν ενώπιον της δικαιοσύνης. Οι νεώτερες γενιές Κυπρίων έχουμε την υποχρέωση να ρίξουμε φως –έστω, με καθυστέρηση αρκετών δεκαετιών– στις σκοτεινές πτυχές της σύγχρονης ιστορίας μας. Έχουμε την υποχρέωση, αν θέλουμε να διαγνώσουμε καλύτερα τα αίτια του εμφύλιου μίσους και της συμφοράς μας, να εξετάσουμε ξανά τη λειτουργία της Δημοκρατίας στα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη των ασυμβίβαστων ενωτικών αγωνιστών, που έπεσαν θύματα της κρατικής τρομοκρατίας. Δεν θα ξεχαστούν.

Ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ', με το δεξί του χέρι και μετέπειτα θανάσιμο εχθρό του, Πολύκαρπο Γιωρκάτζη